Gruwelijke martelingen in Noord-Ierland

Hans Kema in gesprek met Mike

Verslaggever Hans Kema, cameraman Han Pannevis en ik waren vorige week voor Nieuwsuur in Belfast om een verhaal te maken over barbaars geweld in de Britse provincie; de zogenaamde punishment shootings en beatings. Een erfenis uit de Troubles, zoals het Noordierse conflict altijd werd genoemd. Sinds vijf jaar stijgen het aantal afstraffingen. Voormalige paramilitairen gebruiken grof geweld tegen hun eigen mensen. Als ze vinden dat die mensen niet in de pas lopen, crimineel zijn of simpelweg hun gezag niet accepteren, slaan ze er op los of vuren kogels af. Dat lot trof ook Mike. Hij kreeg drie kogels in zijn benen, en loopt nu mank.

Slechts weinigen in Ulster spreken zich uit over dit geweld. En er zijn ook mensen die het geweld steunen. “Autodieven en inbrekers laten het voortaan wel uit hun hoofd om hier hun slag te slaan als ze eenmaal flink zijn afgerost met een honkbalknuppel”, verklaarde een van de mensen die we spraken onomwonden. “Noord Ieren hebben iets heel gewelddadigs”, stelt actievoerster en tante van drie aangevallen neefjes, Bernadette O’Rawe. “Als iemand iets fouts doet, dat is het aan de rechter om een oordeel te vellen. Niemand verdient kogels.”

twitter

Goede Bedoelingen

Ik zag de tranen in de ogen van Henk Gemser. De boosheid in het lijf van Cock van den Berg. En de trots in de ogen van de partner van Marie Louise Schipper op het feest van de boekpresentatie. Eindelijk is het boek er. Het boek over de tien kinderen uit Biafra die eind jaren ’60 van de vorige eeuw naar Nederland werden gehaald.

Alleen de verzorgers en de pleegouders maakten zich druk om de tien. De James Bond-achtige piloot die hen naar Nederland vloog, was alweer bezig met andere projecten. De Nederlandse overheid wilde vooral geen gedoe met de nieuwe regering in Nigeria. En Terre des Hommes deed net alsof de neus bloedde.

Schipper vond zeven van de tien kinderen terug en schreef er een adembenemend boek over. Voor Nieuwsuur maakte Linda de Groot en ik een reportage.

 

 

 

 

twitter

De Buurtwhatsapp

Aan het filmen in Middenbeemster

Misschien heb je ook overal al van die Buurtwhatsapp-bordjes gezien. Of misschien zit je zelf wel in een buurtwhatsappgroep. Ze groeien in Nederland als kool: er zijn er inmiddels zo’n 7300. De speciale appgroepen zijn bedoeld om verdachte personen of situaties te melden aan buurtgenoten. Dan kan voor een gevoel van veiligheid zorgen, maar net zo goed voor meer onveiligheid. Het kan de cohesie in een buurt versterken, maar de saamhorigheid net zo goed doen versplinteren. Voor Nieuwsuur maakten Ellen Brans, Martijn Pot en ik een reportage over dit fenomeen. In de studio reageert psychiater en filosoof Damiaan Denys, vanavond. Zijn stelling: “De angst voor elkaar, dat is nu dé grote angst.”

twitter