Ik-journalistiek

IkI admit. Ook ik laat mij in met Ik-journalistiek. Ook al ben ik opgeleid in Utrecht, en was deze vorm écht het laagste van het laagste. Iets voor glossy’s en damesbladen. Voor slecht geschreven buurtkrantjes. Niet voor het Echte Werk. Maar de Ik-journalistiek is terug. NRC en Nooit Meer Slapen maakten er zelfs hele verhalen over.

En ik? Ik worstel met deze vorm van journalistiek. Denk bij iedere zin: moet ik dit zo opschrijven? Kan ik het niet anders doen? Is mijn verhaal écht interessant? Toch weet ik dat het werkt. Een eerder ik-journalistiek werk bleek veel mensen te raken. Na de uitzending van Vader Gezocht, kreeg ik veel reacties. En was het een bijzondere klus om deze documentaire te maken. Dus ik worstel verder… En ploeter voort met mijn volgende ik-verhaal.

twitter

Varende freelancers

Via het IJ naar de overkant.

Via het IJ naar de overkant.

Op een zonovergoten dag met een boot naar je werk. En dan twee uur in de zon vragen stellen en luisteren. Is dat werk? Yep, dat is werk. Gisteren de vijfde bijeenkomst met de twee freelancers die ik sinds dit voorjaar coach. Een prachtig initiatief van Vrouw & Media. Superleuk om twee jonge collega’s te helpen. En ook heel leerzaam voor mijzelf. De vragen die ik hen voorleg, moet ik ook zelf kunnen beantwoorden, vind ik. En dus mijmeren we alle drie in de zon over wat we het leukste vinden van het vak. Het vervelendst. En het moeilijkst. En hoe we ervoor zorgen dat we die verhalen maken die we willen maken. Leerzame ochtend!

twitter

Vrouw & Media Mentorenprogramma

vrouwmediaHet platform voor vrouwen in de journalistiek heeft een prachtig initiatief: mentoren voor jonge talenten. Op internationale vrouwendag wordt het programma officieel gepresenteerd. En ja, natuurlijk ben ik ook van de partij.  Want weet uit eigen ervaring hoe prettig het is als je kunt sparren met collega’s die al veel langer meelopen. En ken inmiddels ook de andere kant. En weet hoe leuk het is om jonge collega’s te helpen nog beter te worden.

twitter